Πειθαρχία
Η επιλογή ανάμεσα στο τι θες τώρα και στο τι θες περισσότερο.
–Α. Lincoln
Μόνο με τον θάνατο σου πείθονται οι ανθρωποι για τα δίκια σου, για την ειλικρίνεια σου και για τη σοβαρότητα των βασάνων σου. Όσο βρίσκεσαι στη ζωή, η περίπτωση σου ειναι υπό αμφισβήτηση, δε δικαιούσαι παρά τον σκεπτικισμό τους. Αν λοιπόν υπήρχε μόνο η βεβαιότητα πως μπορείς να ευχαριστηθείς το θέαμα, θα αξιζε τον κόπο να τους αποδείξεις ό,τι δεν θέλουν να πιστέψουν , και να τους ξαφνιάσεις. Όμως, σκοτώνεσαι, και τη σημασία έχει αν σε πιστέψουν ή όχι; Δεν εισαι εκεί για να εισπράξεις την εκπληξη και την συντριβή τους, παροδική άλλωστε, για να παρευρεθείς, εντέλει, σύμφωνα με το όνειρο κάθε ανθρώποου, στην ιδια σου τη κηδεία. Για να πάψεις να εισαι υπο αμφισβήτηση, πρέπει, ωραία ωραία, να πάψεις να είσαι.
–A. Καμύ, η Πτώση
intimacy
I learned that the ultimate sign of intimacy is not all you can say to a friend, but all you don’t need to say.
Stoicism
…some people, in recent years, have revived Stoicism, arguing that in life you will experience pain, disappointment, and that life is, in general, is difficult. Taking this premise as true they suggest practicing stoicism in order to train ourselves to deal with these realities in a more healthier way. To be stoic, people argue, is a passive understanding of the world, and expecting every possible outcome, specially the ones we wouldn’t enjoy; so, if those undesirable outcomes do in fact occur, we will be ‘immunized’. That doesn’t mean that things won’t upset us, it means we won’t be taken by such a surprise, and the handling of our emotions will be easier. Marcus Aurelius began every day repeating to himself: “Today I’ll meet unpleasant people” or something like that.
Όταν είμαστε κουρασμένοι, μας επιτίθενται ιδέες, τις οποίες είχαμε πριν από πολύ καιρό κατατροπώσει.
–Νίτσε
Αλλαγή
Ο κόσμος δεν αλλάζει γνώμη απλά αυτοί που είχαν τις παλιές γνώμες πεθαίνουν.
–Καντ
Αγχος ζωής – άγχος θανάτου
Ο Όττο Ρανκ υποστήριξε ότι υπάρχει μια χρήσιμη δυναμική, μια συνεχιζόμενη ένταση ανάμεσα στο «άγχος ζωής» και στο «άγχος θανάτου», η οποία μπορεί να είναι εξαιρετικά χρήσιμη για τον θεραπευτή. Σύμφωνα με την άποψη αυτή, ένας άνθρωπος που αναπτύσσεται, αγωνίζεται για την αυτονόμηση, την ωρίμαση και την πραγμάτωση των δυνατοτήτων του. Υπάρχει όμως ένα κόστος! Αναδυόμενος, επεκτεινόμενος και ξεχωρίζοντας από τη φύση, ο άνθρωπος έρχεται αντιμέτωπος με το άγχος ζωής, με μια τρομακτική μοναξιά, ένα αίσθημα ευαλωτότητας, μια απώλεια της θεμελιώδους σύνδεσης μ’ ένα ευρύτερο όλον. Όταν αυτό το άγχος ζωής γίνεται αφόρητο, τι κάνουμε; Παίρνουμε μια άλλη κατεύθυνση: βαδίζουμε προς τα πίσω. Υποχωρούμε από τη διαχωρισμένη ύπαρξη και βρίσκουμε ανακούφιση στη συγχώνευση - δηλαδή στο να γινόμαστε ένα και να παραδίνουμε τον εαυτό μας στον άλλον.
Ωστόσο, παρά την ανακούφιση και τη ζεστασιά που προσφέρει, η λύση της συγχώνευσης είναι ασταθής: τελικά ο άνθρωπος κάνει πίσω, μπροστά στην απώλεια του μοναδικού εαυτού και στην αίσθηση της απόλυτης στασιμότητας. Έτσι, η συγχώνευση γεννά το «άγχος θανάτου». Ανάμεσα στους δύο αυτούς πόλους -το άγχος ζωής και το άγχος θανάτου, ή την αυτονόμηση και τη συγχώνευση- οι άνθρωποι πηγαινοέρχονται ολοκληρη τη ζωή τους.
–Ι. Γιάλομ
Φιλία
Στις στενές σχέσεις, όσο περισσότερα ενδόμυχα συναισθήματα και σκέψεις του αποκαλύπτει ο ένας, τόσο ευκολότερο γίνεται για τους άλλους ν’ αποκαλυφθούν κι αυτοί. Η αυτοαποκάλυψη παίζει καίριο ρόλο στην ανάπτυξη της στενής σχέσης. Συνήθως οι σχέσεις χτίζονται μέσα από μια διαδικασία αμοιβαίων αυτοαποκαλύψεων. Ο ένας κάνει το πρώτο βήμα και αποκαλύπτει κάποιο μύχιο υλικό, βάζοντας έτσι τον εαυτό του σε ρίσκο. Ο άλλος γεφυρώνει την απόσταση ανταποδίδοντας με ανάλογο τρόπο. Μαζί βαθαίνουν τη σχέση μέσα από μια σπείρα αυτοαποκαλύψεων. Αν το πρόσωπο που πήρε το ρίσκο μείνει να αιωρείται, κι ο άλλος δεν ανταποδώσει, τότε η φιλία συνήθως παραπαίει. Όσο περισσότερο μπορούμε να είμαστε ο εαυτός μας, να μοιραζόμαστε πλήρως με τους άλλους αυτό που είμαστε, τόσο πιο βαθιά και πιο στηρικτική είναι η φιλία. Μπροστά σε μια τέτοια στενή σχέση όλα τα λόγια, όλες οι μορφές παρηγοριάς κι όλες οι ιδέες αποκτούν μεγαλύτερη σημασία.
–Ι. Γιάλομ
Παρελθόν
Αν, όπως λέει ο Κούντερα , ο τρόμος του θανάτου πηγάζει από την ιδέα ότι το παρελθόν χάνεται, τότε η αναβίωση του παρελθόντος προσφέρει ζωτική καθησύχαση. Η παροδικότητα αναβάλλεται - έστω και για λίγο.
–Ι. Γιάλομ
Failure
One’s only failure is failing to live up to one’s own possibilities.
–Maslow
Γνωμικό για τη ζωή
Η ζωή μπορεί να συγκριθεί μ’ ένα κομμάτι κεντητό ύφασμα, που στο πρώτο μισό ο άνθρωπος το βλέπει απ την καλή του μεριά, και στο δεύτερο μισό απ την ανάποδη. Η δεύτερη μεριά δεν είναι τόσο ωραία, αλλά είναι πιο εποικοδομητική, γιατί βοηθάει τον άνθρωπο να δει πως συνδέονται μεταξύ τους τα νήματα.
–Σοπενάουερ
Συγχώρεση
Οταν λες ότι κάτι είναι ασυγχώρητο κρατιέσαι έξω απο την ευθύνη, ενώ αν πεις οτι εσύ δεν μπορείς να το συγχωρέσεις, αυτό τοποθετεί την ευθύνη στην άρνηση σου να συγχωρέσεις.
–Ι. Γιάλομ, Η θεραπεία του Σοπενάουερ
Διασημότητα
Αυτό που έχει αληθινή αξία δεν είναι η διασημότητα αλλά αυτό που κάναμε για να την αξίζουμε.. η μεγαλύτερη ευτυχία του ανθρώπου δεν είναι ότι οι μεταγενέστεροι θα γνωρίζουν κάτι γι αυτόν αλλά ότι ο ίδος αναπτύσσει συλλογισμούς που αξίζει να παραμείνουν στην σκέψη των ανθρώπων για αιώνες.
–Ι. Γιάλομ, Η θεραπεία του Σοπενάουερ
Μοναξιά
Ίσως όμως αυτές ακριβώς είναι οι στιγμές όπου η μοναξιά πληθαίνει, επειδή το μέστωμα της είναι οδυνηρό όπως το μεγάλωμα των παιδιών και θλιμμένο όπως η αρχή των ανοίξεων. Αλλα αυτό δεν επιτρέπεται να σας παραπλανά. Αυτό που χρειάζεται τώρα είναι βεβαίως μόνον τούτο: μοναξιά, μεγάλη, εσωτερική μοναξιά. Να ενδοστρέφεσαι και ώρες ολόκληρες να μην ανταμώνεις κανέναν – αυτό πρέπει κανείς να μπορεί να το κατορθώνει και οφείλει να είναι μόνος, όπως ήταν κάποτε μόνος, ως παιδί, όταν οι μεγάλοι πηγαινοέρχονταν απασχολημένοι με πράγματα που τους φαίνοταν σημαντικά και μεγάλα, επειδή οι μεγάλοι φαίνονται τόσο πολυάσχολοι και επειδή από τις ενέργειες τους δεν καταλάβαινε κανείς τίποτε.
Και όταν κάποια μέρα αντιληφθεί κανείς ότι οι ασχολίες τους ήταν άθλιες, τα επαγγέλματα τους αποστεωμένα και καθόλου συνδεδεμένα με τη ζωή, γιατί τότε να μην συνεχίσει κανείς να βλέπει τα πράγματα γύρω του όπως το παιδί, σαν κάτι το ξένο, μέσα από τα βάθη του δικού του κόσμου, από την απεραντοσύνης της δικής του μοναξιάς, που κι αυτή η ίδια είναι εργασία, αγώνας και επάγγλεμα; Γιατί θέλουν να αντικαταστήσουην το σοφό Δεν – Καταλαβαίνω ενός παιδιού με την άμυνα και την περιφροσύνη, αφού βεβαίως Δεν- Καταλαβαίνω σημαίνει Είμαι – Μόνος, ενώ άμυνα και περιφροσύνη σημάινει συμμετοχή σ αυτό με το οποίο ο άνθρωπος με τα ίδια μέσα θέλει να αποκοπεί;
–Ράινερ Μ Ρίλκε, Γράμματα σε έναν νέο ποιητή
Life full of problems
Life is essentially an endless series of problems the solution to one problem is merely the cretion of the next. Don’t hope for a life without pobllems. Hope for a life full of good ones.
–Mark Manson
Chernobyl
What is the cost of lies? It’s not that we’ll mistake them fot the truth. The real danger is that if we hear enough lies then we no longer recognize the truth at all. What can we do then? What else is left but to abandon even the hope of truth and content ourselves instead with stories. In these stories, in doesn’t matter who the heroes are. All we want to know is .. who is to blame?
–From the tv series Chernobyl
Empty Bowl
Be like an empty bowl; nothing in it, but full of potential to be filled.
–Laozi
Conflicts
If conflict turns into a discussion not of who’s right or wrong but why each person thinks and feels as they do, then – with increased empathy, appreciation, and understanding of differences- a long needed resolution can be achieved.
–from school of life ytube video
Φόβος
Η περιέργεια θα νικήσει το φόβο περισσότερο κι από τη γενναιότητα.
–James Stephens
About Love
To love with imagination is to look beneath the surface – where there may be rage, cynicism, brittleness or transgression – and to picture the suffering and pain that got a person to this place. To love with imagination is to fill in the better reasons why others are behaving as they do. Imaginative love knows that we are all, somewhere, desperate: it seeks out that desperation and treats it with sorrowful gentleness.
–the book of life, school of life
About Rules
At that point, we may learn that rules – far from being interruptions of our native good selves – are really the restraints that safe-guard our best possibilities. They make us truer to who we want to be than a system which allows to do anything whatsoever.
–the book of life, school of life